I dag har eg hatt vitjing av undervisningsdirektoeren i Kapoeta Nord, som har fortalt korleis det er aa vera laerar i Soer Sudan. Direktoeren seier han er glad i aa undervisa, han har vore laerar i 35 aar og gjekk 6 maanader paa laerarkurs foer han byrja. Innimellom har han vore soldat, og fortel om trefningar han har vore med paa og kor mange som blei drepne mens dei sloss.
Men det er hardt aa vera laerar, seier han, og fortel meg i detalj onm korleis dei organiserer undervisninga og kva laeraryrket krev. Kvar dag maa laeraren undervisa 6 timar, om kvelden er det mange timar med foerebuing til neste dag. Og loena er laag. Det hoyres kjent ut? Disiplin-problem nevnte han derimot ikkje. Kanskje slikt ikkje fins for ein kombinert laerar/soldat?
Stoerste problemet hans no, seier direktoeren, er at laerarane som vart utpeika til aa jobba i distriktet hans reiste sin veg daa dei saag arbeids-og leveforholda. Dei kom fraa Kenya og Uganda og ville ikkje bli verande daa dei saag at dei maatte bu under eit tre eller under trappa til skulen. Difor er det han kjem til oss, for aa be om aa faa nokre telt som bustad til dei nye laerarane han vonar aa lokka til distriktet sitt.
