onsdag, november 22, 2006
Tamil i Kapoeta
Bu-leiren vaar er rett saa internasjonal, med folk fraa Sudan, Kenya, Nepal, USA, Tyskland, Irak, Armenia, Norge. Det siste tilskotet er ein tamil! Han kjem heilt fraa India for aa driva den nye boreriggen til Bruce, verten vaar. Eg har alt byrja aa oeva meg paa aa nikka hovudet sidelengs for aa visa at eg lyttar...
torsdag, november 16, 2006
Naar vegen forsvinn...
Regnet er ikkje berre ubehageleg naar ein jobbar i telt, endaa verre er det naar ein skal heim fraa arbeid. Slik var vegen paa veg fraa moete i Lokichoggio i gaar:
Denne karen ville visa at han var sterkare enn vaar Landcruiser. Det var han. Han kasta av seg alle klede, og vassa att og fram to gonger. Men me kom oss ogsaa over til sist!
Fire elver maatte me kryssa paa vegen heim. Dette var den tredje, her hadde folk venta i meir enn seks timar foer det var mogeleg aa koma seg over.
Denne karen ville visa at han var sterkare enn vaar Landcruiser. Det var han. Han kasta av seg alle klede, og vassa att og fram to gonger. Men me kom oss ogsaa over til sist!
Fire elver maatte me kryssa paa vegen heim. Dette var den tredje, her hadde folk venta i meir enn seks timar foer det var mogeleg aa koma seg over.
tirsdag, november 14, 2006
torsdag, november 09, 2006
Fjoer i hatten
Ven fraa den nye vegstasjonen for flyktningar me byggjer vestom byen. Flott, eller kva?
Paa leit etter gode raad
Det byrjar aa demra for meg at eg skal feira jol i Sudan. Til no har det vore helt okay. Men etterkvart som eg ser av norske aviser at jolebordsesongen snart er i gang, og eg skjoenar at min tradisjonelle peparkakebakedag med bulldzr og riddarb er historie, sig alvoret innpaa og viktige spoesmaal krev svar: skal eg proeva aa fortrengja jola dette aaret? Eller skal eg byrja aa leita etter eit hoeveleg sudanesisk joletre? Gode raad vert mottekne med takk.
lørdag, november 04, 2006
Raatt og rote fraa Soer Sudan
Samstundes som eg kjenner det som om eg har ingenting aa melda, saa skjer det mangt og mykje.
Drepinga langs vegane held fram, nesten kvar dag er det eit eller to angrep. For nokre dagar sidan vart t.d. ein sjukebil paa veg fraa Torit til Juba angripen og ein person i ambulansen vart skoten og drepen. Under forsoeket paa aa berga bilen, vart bergingsmannskapet angripne, og endaa ein person drepen. Det vert ogsaa sagt at 10 vart drepne i angrep paa ein minibuss dagen foer. Slik er Soer Sudan i desse dagar, men desse hendingane skapar ikkje eingong overskrifter i media.
Elles har me repatriert flyktningar igjen, og denne gongen var det toeffare enn nokon gong. Sidemannen paa den innhyrde lastebilen vart biten av ein slange, lastebilen braut saman, all bagasjen maatte setjast att i bushen mens flyktningane vart koyrde til naeraste landsby, osv. Kollegane mine og hjelparane sleit og gjorde ein kjempejobb; flyktningar og bagasje er vel framme og alle andre er heile attende i Kapoeta.
Etter krigen slutta i januar 2005 har ikkje berre flyktningar starta aa venda tilbake, ogsaa ville dyr. Sist sundag vart det sett elefantar i Narus, like soer for oss. Fraa tidlegare tider gjekk det eit elefanttrakk gjennom dette omraadet, og no er elefantane paa vei tilbake. Det triste er at folk i omraadet skaut og drap elefantane. Nokre seier at tre elefantar vart drepne, andre seier to. Den eine elefanten var visstnok kjempestor, han oydelag gjerde og avlingar, folk vart redde og skaut. Det er trist, men vonleg vil folk etterkvart forstaa at elefantar ogsaa har ein plass her.
Drepinga langs vegane held fram, nesten kvar dag er det eit eller to angrep. For nokre dagar sidan vart t.d. ein sjukebil paa veg fraa Torit til Juba angripen og ein person i ambulansen vart skoten og drepen. Under forsoeket paa aa berga bilen, vart bergingsmannskapet angripne, og endaa ein person drepen. Det vert ogsaa sagt at 10 vart drepne i angrep paa ein minibuss dagen foer. Slik er Soer Sudan i desse dagar, men desse hendingane skapar ikkje eingong overskrifter i media.
Elles har me repatriert flyktningar igjen, og denne gongen var det toeffare enn nokon gong. Sidemannen paa den innhyrde lastebilen vart biten av ein slange, lastebilen braut saman, all bagasjen maatte setjast att i bushen mens flyktningane vart koyrde til naeraste landsby, osv. Kollegane mine og hjelparane sleit og gjorde ein kjempejobb; flyktningar og bagasje er vel framme og alle andre er heile attende i Kapoeta.
Etter krigen slutta i januar 2005 har ikkje berre flyktningar starta aa venda tilbake, ogsaa ville dyr. Sist sundag vart det sett elefantar i Narus, like soer for oss. Fraa tidlegare tider gjekk det eit elefanttrakk gjennom dette omraadet, og no er elefantane paa vei tilbake. Det triste er at folk i omraadet skaut og drap elefantane. Nokre seier at tre elefantar vart drepne, andre seier to. Den eine elefanten var visstnok kjempestor, han oydelag gjerde og avlingar, folk vart redde og skaut. Det er trist, men vonleg vil folk etterkvart forstaa at elefantar ogsaa har ein plass her.