Juleverkstad og julegjestebod

Det blei jul likevel. Annsleis, men likevel jul.

Juleverkstad: legen brukar skalpellen for aa laga stjerne til juletreet.


Ferdigpynta juletre, kanskje ikkje det flottaste i verda men likevel eit juletre




Alle skrytte av maten og tykte det var ein gild julekveld.


I kveld, fyrste juledag, skal me ha brus og grilla geit saman med alle dei tilsette i leiren vaar. Dette er maten:

God jol

Vetlejolaftan morgon. Eg ligg med lukka auger og lyttar til Tomm Kristiansen lesa fraa den nye Afrika-boka si, fylgd av Zagreb Filharmoniske Orkester sin julekonsert fraa 1995, proever aa koma i jolestemning og ein augneblink kjennest det nesten som om eg ligg i senga mi paa Blaasenborg. Men naar eg gaar ut i den skinande morgonen er eg attende i min afrikanske kvardag: gaseller, sol og varme, jobb.

Dagen er likevel annsleis, Kapoeta er relativt stille, det er lite trafikk og lite folk i sentrum. Dei fleste humanitaere organisasjonane har reist sin vei, for aa feira jol med familie og vener utanfor Sudan. Min muslimske kollega og eg gaar rundt og inviterer gjester til jolemiddagen vaar i morgon. Me er innom sjukehuset, og til politiet, og helsar god jol til dei. Snart skal me attende til Well Water og pynta for morgondagen.

Eg helsar alle med bilete fraa Down Town Kapoeta, teke fraa flyet daa eg kom fraa Juba for nokre veker sidan. Kapoeta ser stoerre ut fraa lufta enn fraa bakken.

GOD JOL!

Kalkun paa veg (ikkje flyktningar)

Er det noko ein laerer seg i dette spelet, er det at planar er ein ting, realitetar noko anna. I to dagar foerebudde me mottak av flyktningar i morgon og komande dagar, no er alt utsett til neste veke.

Det betyr at me kan konsentrera oss om foerebuing av jol, og eg er svaert noegd med at ei kalkun er paa veg fraa Kenya til Kapoeta, til stor glede for oss faa som skal feira jolaftan her. Sidan eg ikkje er sikker paa at vaare lokale kokkar har peiling paa korleis ein kalkun kan gjerast lekker, har me planar om aa overta kjoekenet i leiren paa sundag. Kanskje me tilogmed kan finna ein piggete busk som kan tena som joletre, og gasellen vaar, Ms Thompson, kan vera Rudolf. Nisse er det verre med....

Heim til jul

Mens dei fleste kontora vaare toemest for medarbeidarar paa veg heim til jul, legg me no inn femte gear for aa proeva aa hjelpa flyktningar heim dei neste to vekene. Fem lastebilar og eit team som skal organisera overnatting og transport for flyktningane er paa veg for aa setja i gang operasjonen i lag med oss. Om alt gaar som planlagt, kjem dei fyrste 150 flyktnkingane hit paa fredag. Vetlejolaftan og jolaftan maa difor brukast til aa koyra dei ut til landsbyane. Saa naar de pyntar joletreet i helga, legg pinnekjoetet i vatn og legg pakkane under treet, tenk paa meg som truleg sit i eit varmt telt og lyttar paa radio for aa vera sikker paa at flyktningane kjem vel heim til jul.

Gult for sundag

Eg har dei flottaste skoa i heile Kapoeta, dei lyser opp naar eg gaar rundt i graset paa ein sundagsfoeremiddag!

Blaasenborg-jul

Saa klarte eg det likevel. Her er eit utsnitt av jolabrakjen paa Blaasenborg, 2006. No historie.

Jula er over

og her skulle vera eit bilete av Blaasenborgs 2006 juletre. Men internett i Kapoeta ser ut til aa liggja paa sotteseng, og gaar saa seint at det ikkje er raad aa leggja inn bilete.

Jolaftan-pinnekjoet er like godt 9 som 24 desember, pakkane er like kjekke og er no under lesing/lytting til i Kapoeta. Berre ein er framleis innpakka og skal sparast til jolaftan. Og saa har eg kjoept ein ekstra som er fraa meg til meg, til glede for meg sjoelv i joledagane. Men innhaldet er hemmeleg.