No er miljoet rundt plantinga litt annsleis enn slik det var daa eg gjekk i grunnskulen og klassen min vart send opp i lia for aa planta gran eller furu. Dansarar av dette slaget hadde me t.d. ikkje!
Nokon hadde lagt vel til rette foer me starta arbeidet. Det var ikkje naudsynt aa grava hol, og spaden var lagt paa plass slik at me lett kunne starta arbeidet. Verten opna med aa planta sitt tre. Han hadde litt finare spade enn oss andre, men de faar ikkje sjaa bilete av gullspaden eller sjoelve arbeidet hans.
Ferdig! Mine to medarbeidarar i treplanting beundrar resultatet. Det var mange tree aa planta, og ryktet seier at ein av ambaasadorerane planta heile tjue tre denne dagen.
Mat og drikke er viktig etter saa mykje hardt arbeid. I mi skuletid hadde me med matpakke. Det var ikkje naudsynt her. Kokken hadde det travelt og laga mykje god mat!
Noko av maten vart laga i tamdyr-ovn; tradisjonell leireovn som ein finn i dei fleste hagar pa landsbygda, og ofte ogssa i byane.
Handvask etter plantinga, foer ein tek til aa eta, er viktig! Her ventar gutane med vaskeutstyr verdig ein president. Men me andre fekk ogsaa vaska oss i gullkaret.
Deretter vart 'matpakken' servert.
Under maten var det synging og dansing av dei beste artistane landet kan moenstra. Me treplantarar dansa og, men det kan eg heller ikkje visa bilete av. Eg kan derimot avsloera at dansekunstene mine vart beloenna med floyelsmateriale i finaste kvalitet, nok til aa laga meg tre turkmenske kjolar i tradisjonell fasong. Eg maa berre setja i gang med aa brodera pynten...
