Eg lever i eit land der statsleiaren eigenhendig godkjenner forslaget til design av nye skuleuniformar.
Utdrag fraa gaarsdagens referat fraa siste kabinettmoete:
"The samples of a school uniform including those for the labour and physical culture lessons designed by the specialists of the Ministry of Textile Industry were presented to G.B. (namn utelete, for aa unngaa gugling). The President approved the design of a school uniform".
fredag, november 07, 2008
onsdag, november 05, 2008
Helsestien i Ashgabat
Like utanfor byen har gamlepresidenten (ja, det var han som gjorde alt..) bygd ein helsesti. Han gaar langs og oppi grensefjella mot Iran og om ein skal gaa heile stien maa ein truleg bruka minst ein dag. Sist sundag gjekk me tur langs stien til ein av toppane, der det turkmenske flagget markerer at dette er hoegste punkt. Det var mange trappetrinn fraa parken der stien startar! Som de ser i bakgrunnen gaar det ein sti i motsett retning ogsaa.
Paa vei mot toppen, med flagget i bakgrunnen...
Plaketten seier at presidenten sjoelv bar flaggstonga heilt til topps og sette henne paa plass paa sokkelen, foer han heiste flagget for fyrste gong. Eller kanskje ikkje, eg er ikkje saa stiv i turkmensk....
Stien held fram i bakgrunnen. Kanskje han liknar litt paa den kinesiske muren, men i mindre og meir moderne maalestokk?
Takk til fotografen, D.Aa!
Paa vei mot toppen, med flagget i bakgrunnen...
Plaketten seier at presidenten sjoelv bar flaggstonga heilt til topps og sette henne paa plass paa sokkelen, foer han heiste flagget for fyrste gong. Eller kanskje ikkje, eg er ikkje saa stiv i turkmensk....
Stien held fram i bakgrunnen. Kanskje han liknar litt paa den kinesiske muren, men i mindre og meir moderne maalestokk?
Takk til fotografen, D.Aa!
mandag, november 03, 2008
Hønseføter og gulerøter...
song me i ein barnesong. På laurdag kom me oss endeleg til teppemuseet i Ashgabat. Ei hyggeleg ungjente guida oss og viste oss m.a. ein sau og fortalde at få dette dyret kom ulla. Vårulla blir brukt til å veva teppe, fordi den er sterkast og blankast. Ho fortalde og om korleis kvar provins har sitt spesielle symbol. I Balkan (som ligg ved det kaspiske hav), vev dei inn anker og bølgjer i teppa sine, i Lebap fuglehovud og i Ahal hønseføter. Symbola frå dei to andre provinsane hugsar eg ikkje.
I museet såg me verdas største handvovne teppe, 301 kvadratmeter. Det er eit typisk Teke-teppe, og har presidenten sin handvovne signatur. Nei, det var ikkje han som vov det! Det vart vove i løpet av eitt aar, av 39 kvinner og ein mann. Sidan det er uvanleg at menn vev i dette landet, ville det sjølvsagt vera interessant å vita kvifor denne mannen var involvert. Men guiden skjønte ikkje spørsmålet, så det får vera til ein annan gong.
Sidan det ikkje var lov å fotografera inne i museet, må eg nøya meg med å visa teppedetaljar frå heimen. Dette er eit hønsefot-teppe, eit Teke-teppe frå Ahal, som ligg på gjesterommet vårt. Dette er noko uvanleg i fargen, dei fleste er djupraude.
Dette må vera frå Mary, trur eg, det har eit av dei symbola eg ikkje hugsar. Men det ligg i stova vår, er kjempestort og ville truleg ha kosta ei formue i Norge. (Eg må leggja til at det høyrer til heimen og ikkje til meg...)
Turkmen-teppe er rekna mellom dei beste og vakraste i verda. Nokre av dei me såg denne helga hadde meir enn ein million knutar per kvadratmeter, og er så tette at dei kan brukast til å halda ute regn (tidlegare vart teppa brukte til å dekka jurten, ein slags teltstruktur som turkmenn tradisjonelt har budd i).
I museet såg me verdas største handvovne teppe, 301 kvadratmeter. Det er eit typisk Teke-teppe, og har presidenten sin handvovne signatur. Nei, det var ikkje han som vov det! Det vart vove i løpet av eitt aar, av 39 kvinner og ein mann. Sidan det er uvanleg at menn vev i dette landet, ville det sjølvsagt vera interessant å vita kvifor denne mannen var involvert. Men guiden skjønte ikkje spørsmålet, så det får vera til ein annan gong.
Sidan det ikkje var lov å fotografera inne i museet, må eg nøya meg med å visa teppedetaljar frå heimen. Dette er eit hønsefot-teppe, eit Teke-teppe frå Ahal, som ligg på gjesterommet vårt. Dette er noko uvanleg i fargen, dei fleste er djupraude.
Dette må vera frå Mary, trur eg, det har eit av dei symbola eg ikkje hugsar. Men det ligg i stova vår, er kjempestort og ville truleg ha kosta ei formue i Norge. (Eg må leggja til at det høyrer til heimen og ikkje til meg...)
Turkmen-teppe er rekna mellom dei beste og vakraste i verda. Nokre av dei me såg denne helga hadde meir enn ein million knutar per kvadratmeter, og er så tette at dei kan brukast til å halda ute regn (tidlegare vart teppa brukte til å dekka jurten, ein slags teltstruktur som turkmenn tradisjonelt har budd i).