Dyn Gun

Smaatt om senn fokuserer eg paa nytt opphaldsland og ny jobb.

Tald!

Endeleg tald! Som einaste nordmann er eg no registrert som heimehoyrande i Kapoeta, Sudan, gjennom folketeljinga 2008. Registreringa betyr at eg vil bli tildelt min del av landet sine oljeressursar (og andre ressursar), som sjoelvsagt ikkje gaar i mi lomme men i (nei eg sa ikkje lomma til kommissaeren) pengebingen til fylket.

Det troeblete var at det var obligatorisk aa oppgje 3 namn. Eg fekk ingen dispensasjon for mine 2 namn, men fekk instruks om aa oppgje namnet til far min (ikkje mor), eller mannen min. Saa kjaere saerbu, for fyrste gong i soga har eg offisielt eit boemlanamn! I Sudan.

"Han teller meg"...

Ja, hadde han no endaa gjort det! Folketeljinga i Sudan er i gang etter oerten forsinkingar. Vi har blitt instruerte om aa halda oss heime til vi har blitt talde, og her sit eg klar men ingen kjem for aa telja meg! Styresmaktene her meiner alvor naar dei ber oss aa halda oss i ro; fleire har blitt arresterte fordi dei har vore ute paa veiene i dag og eg vil absolutt ikkje riskera a aa havna i eit sudanesisk fengsel. Saa her sit eg.

Tjueri

To av lossarane stal fraa lasset i gaar, daa flyktningane/heimvendingane fraa Kakuma i Kenya stoppa for overnatting paa vegstasjonen vaar paa veg heim til staten Jonglei.

Slikt blir det braak av. I gaar kveld hasta eg rundt i moerket i Kapoeta by og leita etter politi som kunne roa ned situasjonen og etterforska tjueriet, foer partane braka saman i etnisk slaasskamp. Men aa finna ein politimann i Kapoeta etter det er moerkt, det er ikkje lett! Tilslutt fekk me heldigvis tak i fem soldatar som me fekk paa plass i vegstasjonen.

Uniform og vaapen verkar avskrekkande paa hotte hovud. Natta vart saaleis roleg og i dag reiste heimvendingane vidare til Juba.

Rapport fraa no-man's-land

T-skjorta fraa fredags-vasken vaar er fraa ein av dei mange kampanjane for aa faa slutt paa kveg-raidinga. Men kveg-raiding er djupt roett i folk sitt levesett her. Det er ein maate aa visa at ein er kar, og kva stamme som er sterkast. I tillegg er kveg 'gull', meir verdifullt enn baade kone og pengar i banken. Ofte tenkjer eg at det er ikkje striden med Nord (Khartoum) som vil hindra utvikling i Soer Sudan, men striden mellom stammane, der kveg-raiding er ein viktig ingrediens.

Daa eg koyrde til Torit sist sundag, saag eg at Toposa-menn dreiv store flokkar med kveg inn i 'no-man's-land' mellom dei to stammene Boya og Toposa, 30 kilometer vest for Kapoeta. Dette omraadet har hatt regn i det siste, og er godt beiteland. Me stoppa og snakka med nokre av dei; alle hadde vaapen.

Paa tysdag angrep Boya-stammen Toposaene, ein vart drepen, nokre andre saara, og 40 kyr vart stolne. Onsdag kom hevnangrepet fraa Toposa-stammen, seks Boya skotne og drepne (nokre seier sju, det er sjeldan mogeleg aa faa sikre tal paa slikt her). Fire av bilane vaare passerte staden i denne perioden. Dei saag ingenting (og visste ikkje daa kva som hende), men fortalde meg at dei koyrde forbi ei stor gruppe med vaepna Toposa-menn som vinka og smilte til kollegane mine daa dei passerte.

Turkmenistan

Sidan Turkmenistan om tree maanader vil vera mitt nye heimland, presenterer eg her ein liten videosnutt som eg fann paa nettet: