God jol

Vetlejolaftan morgon. Eg ligg med lukka auger og lyttar til Tomm Kristiansen lesa fraa den nye Afrika-boka si, fylgd av Zagreb Filharmoniske Orkester sin julekonsert fraa 1995, proever aa koma i jolestemning og ein augneblink kjennest det nesten som om eg ligg i senga mi paa Blaasenborg. Men naar eg gaar ut i den skinande morgonen er eg attende i min afrikanske kvardag: gaseller, sol og varme, jobb.

Dagen er likevel annsleis, Kapoeta er relativt stille, det er lite trafikk og lite folk i sentrum. Dei fleste humanitaere organisasjonane har reist sin vei, for aa feira jol med familie og vener utanfor Sudan. Min muslimske kollega og eg gaar rundt og inviterer gjester til jolemiddagen vaar i morgon. Me er innom sjukehuset, og til politiet, og helsar god jol til dei. Snart skal me attende til Well Water og pynta for morgondagen.

Eg helsar alle med bilete fraa Down Town Kapoeta, teke fraa flyet daa eg kom fraa Juba for nokre veker sidan. Kapoeta ser stoerre ut fraa lufta enn fraa bakken.

GOD JOL!