Etter snart tre veker post-Tsunami er det godt med ein dag heilt aleina paa kontoret. Alle har fri, med melding om at det er forbode aa koma paa jobb idag. Me har gaatt tom for hjelp, ventar forsyningar fraa Colombo, og eit fly med tre rub-hallar i morgon. Det vert nok aa gjera for alle seinare.
I dag har eg hatt vitjing av skjell-seljaren fraa hotellet i Nilaveli. Han har fire ungar som gaar paa universitet/hoegskular (svaert uvanleg i denne delen av landet), noko han er enormt stolt over. No har han mista baade hus og levebroed, og veit ikkje korleis han skal klara aa halda ungane paa skule. Eg har lova aa ta opp saka med regjeringa sin representant her; kanskje ei form for stipend for Tsunami-raaka studentar kunne vera mogeleg.
Dei faa skjella han klarte aa berga fraa bylgja ligg no framfor meg paa kontorpulten. Eg er nok den fyrste kunden hans dette aaret, og den siste for lang tid.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar