Regjeringskrise? Å nei, ikkje her...

Vakna til regjeringskrise, men som vanleg i dette landet snur kriser seg til kvardag i løpet av nokre timar.No sit presidenten og regjeringa hennar tilsynelatande trygt med støtte frå barndomsven Ranil (elles i opposisjon), mens marxistane, JVP, har forlete regjeringa. Sjølv let eg krise vera krise og reiste i felt. Eg nyt godt av å arbeida for ein organisasjon som har arbeidd i desse områda under mest heile krigen, ei tid då få organisajonar tok sjansen på å vera her. Når me køyrer langs vegane, møter me folk som lyser opp når dei ser bilen med logoen vår, smiler og vinkar og ser ut som om dei har møtt ein god gammal ven. Det er stas for meg, og ein god siste dag på jobb før eg reiser til Colombo/Bergen i tidlege morgontimar på fredag. Så må eg heller prøva å leggja vekk orda frå tigerleiaren eg hadde møte med i føremiddag, då eg spurde om utsiktene for internflyktningar til å reisa heim til eit område geriljaen kontrollerer: "situasjonen har gått frå vondt til verre, me ventar ny krig og du kan berre gløyma tanken på å hjelpa folk heim til denne landsbyen no".