Juba

Juba faar meg til aa tenkja paa Knutsen og Ludvigsen, men Juba, Soer Sudan er ingen barneleik. Ikkje for det, her er faktisk baade straum og drosjar. Juba er hovudsetet for regjeringa for Soer Sudan, og hovudsetet for dei fleste internasjonale organisajonane, inkludert min! Eg har hatt nokre nyttige dagar her, har moett kollegaer, har faatt tak i naudsynt utstyr (t.d. Quick Run Bag, som sikkert er sjoelvforklarande, her har eg naudsynt kriseutstyr i tilfelle evakuering) Myggtelt har eg ogsaa faatt! Kanskje noko for Hardangervidda etter denne misjonen? Elles har eg lirka informasjon ut av folk, har flytta papir fraa pult til pult for aa sikra naudsynte underskrifter for aa faa ting til aa skje, og har opplevd 'hotell-livet' i Juba. For 120 dollar natta har eg nytt livet i brakkerigg, utan saape og handkle men med felles dusj og do utan vatn og straum. Mat kostar ekstra, sjoelvsagt! Dette er realitetane i eit land som er bomba og skote i fillebitar og som manglar omtrent alt!

Det aller beste er at eg trur eg har faatt ordna med installering av betre kommunikasjonssystem. Juba er som ein draum samanlikna med Kapoeta, her har eg traadlaust internett og kan lesa BT utan problem.

I ettermiddag reiser eg 'heim' til Kapoeta. Me brukar smaafly som tar opptil 12 passasjerar, og som flaksar seg fram mellom smaabyane i Soer Sudan. 50 minutter tek flyet fraa Juba til Kapoeta. Avstandane er store, og vegane er framleis ikkje opne for trygg trafikk, baade miner og herrens motstandshaer hindrar fri ferdsle!

Elles kan eg leggja til at Kapoeta sjoelv er utanfor omraadet til herrens motstandshaer, og rekna som tryggare enn omraada lenger vest. Kontoret vaart i Jei vart angripe onsdag kveld, tre kollegaer skotne - to av dei klarte seg heldigvis mens ein lokal tilsett vart drepen. Me veit ikkje kven som stod bak aataket, men resultet er uansett tragisk og ein vekkjar for oss alle om aa ta alvorleg paa sikkerheitsarbeidet.