Etter hyggeleg middag med vener i gaar kveld, havna me paa fest hos hyggelege samarbeidspartnarar. Der var det ein braate med folk. Skikkeleg mykje folk. Nesten alle utlendingar, alle driv dei ei eller anna form for humanitaert arbeid, og dei fleste har eg aldri sett foer. "Eg har hoyrt at du har vore her svaert lenge" sa ein av dei til kollega E (som har arbeidd i distriktet i snart fem aar). "Kom du like etter tsunamien?".
Eg minner meg sjoelv om at me "gamle" (i tydinga: arbeidde her foer tsunamien) ikkje har einerett til Trincomalee og dei som treng hjelp her, at det er bra at det kjem inn meir hjelp. Men det er likevel tankevekkjande at mange av desse folka aldri viser seg paa samordningsmoete, at dei lokale styresmaktene i mange tilfelle ikkje vert informerte om nye tiltak som vert sett i gang i landsbyane dei har ansvar for (og slett ikkje vert spurde om raad).
Like etter tsunamien vart det skipa til eit seminar der me diskuterte "DO NO HARM"-prinsipp. Faa av dei nykomne hjelpearbeidarane tok seg tid til aa delta. Kanskje det er tid for eit nytt seminar?
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar