men den kortaste vitjinga nokonsinne; ei natt, tjue timar. Elles Bergen, Praha, Bømlo. Og typisk nok, ferieforbannelsen slo inn som vanleg - denne gongen trakka eg over og har ein fot som er blå og gul frå midt på leggen og ned. Eg er den perfekte arbeidstakar - sjuk og skada berre i ferietida....
På torsdag er eg attende i Trinco, og er spent på om dei siste teltbuarane langs hovudgata har fått seg ein stad å bu (i samsvar med lokalregjeringa sine lovnader like før eg reiste), om muslimane og tamilane i Iqbal Nagar har klart å byggja ti nye hus for kvarandre (som dei var bombesikre på at dei ville klara før eg reiste), om det er like mange soldatar langs vegane og i gatekryssa som då eg reiste.
Det som er sikkert og som eg ikkje treng å vera spent på er at den "ulovlege" buddhaen framleis står på plassen sin ved fisketorget, at valkampen er i gang og at dei fleste regjeringstilsette såleis ikkje lenger har tid til anna enn å førebu valet, at nokre vil halda fram med å kasta granatar mot check points med jamne mellomrom, og at det vert nye hartalar i dei komande vekene. M.a.o, business as usual.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar