Twist for ein lankesisk soldat

I dag stod det ein soldat utanfor porten til kontoret. Sidan me av prinsipp ikkje likar våpen, og ikkje vil vernast med slike, gjekk eg og snakka til han.
- Kunne du kanskje tenkja deg å flytta til naboporten, du skjønar - av prinsipp osb, men ta det ikkje personleg.
- Jaha? Vel, det er vel greitt.
- Og viss det skulle vera noko spørsmål frå sjefen din om kvifor du flytter over til naboporten, sei han skal ta kontakt med meg.
- Jaha? Ja, det er vel greitt.

Ein halvtime går, så kjem sjefen. Eg må ut på gata, folk med våpen slepp ikkje innom porten. Prinsipp..
-Jaha, og det var eit problem med grøfta bak plassen der soldaten står?
- Nei, slett ikkje, men av prinsipp osb.
- Jaha? Vel, det er vel greitt.

Etter ein time er det high tea. Sidan ein koffert frå Norge alltid inneheld norsk sjokolade for arbeidskameratar, er det utdeling av Twist til teen. Og for å markera at det ikkje er personleg, går eg utanfor porten for å gje Twist til den lankesiske soldaten også. Men han er vekk.